Мы адчуваем вялікую радасць і ўдзячнасць, што менавіта тут ажыццяўляецца наша мерапрыемства.
Гэтай выставай мы паказалі, што дзеці, пазбаўленыя слыху, творчыя. Выяўленчая дзейнасць для такіх дзяцей – не толькі адзін з найважнейшых, але і найбольш даступных сродкаў эстэтычнага выхавання.
Уплыў музыкі, танцаў, мастацкага чытання ў сілу асаблівасцей парушэння слыху і маўлення ў дзяцей гэтай катэгорыі некалькі меншы ў параўнанні з выяўленчай дзейнасцю.
Ці існуюць прадузятасці ў дачыненні да глухіх? ТАК! Таму што мы – “іншыя”.
Прыцягваем да сябе ўвагу “выразнымі жэстамі”, “жывой мімікай” і пластыкай. Дадзенай выставай мы хочам прыцягнуць увагу да сябе яшчэ і мастацкімі сродкамі, падзяліцца нашай творчасцю з вамі, дарагія сябры!
У нашай школе вучацца дзеці з сем’яў бацькоў з адсутнасцю слыху і тых, хто чуе. У другім выпадку дзіця часта выхоўваецца як бы адначасова ў дзвюх культурах. Культура тых, што чуюць, і культура глухіх мае адрозненні. Але ў любым выпадку выяўленчая дзейнасць дзіцяці, якой ён толькі пачынае авалодваць, мае патрэбу ў кваліфікаваным кіраўніцтве з боку дарослага.
У нашай школе гэта мастак-жывапісец, выкладчык з парушэннем слыху Ігнаценка Андрэй Алегавіч. На дадзены момант выпускнік Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Андрэй выдатна разбіраецца ў выяўленчым мастацтве, у дзіцячай творчасці, валодае ўсімі неабходнымі метадамі і спосабамі, таму яму ўдаецца развіць у кожнага выхаванца творчыя здольнасці, закладзеныя прыродай. Заняткі з такім педагогам дораць дзецям радасць пазнання, творчасці. Адчуўшы гэта пачуццё аднойчы, дзіця будзе імкнуцца зазнаць яго зноў і зноў, у сваіх малюнках і вырабах расказаць пра тое, аб чым даведаўся, што ўбачыў, перажыў.
Для эстэтычнага выхавання дзяцей і для развіцця іх выяўленчых здольнасцей вялікае значэнне мае знаёмства з творамі выяўленчага мастацтва ў Нацыянальным мастацкім музеі.
Яркасць, выразнасць вобразаў у карцінах, скульптуры, архітэктуры і творах прыкладнога мастацтва выклікаюць эстэтычныя перажыванні, дапамагаюць глыбей і больш поўна ўспрымаць з’явы жыцця і знаходзіць вобразныя выказванні сваіх уражанняў у малюнку, лепцы, аплікацыі.
Сваім мастацкім густам мы хочам падзяліцца са светам тых, хто чуе, і сцерці межы, якія яшчэ існуюць паміж макрасоцыумам людзей са слыхам і мікрасоцыумам глухіх!
Спадзяемся, што такія праекты будуць развівацца і надалей!