Мастакі ва ўсе часы імкнуліся да падарожжаў па розных краінах у пошуках натхнення, карысных ведаў і новых знаёмстваў. Вандруючы і ствараючы новыя работы, яны выдзялялі і фіксавалі тое, што лічылі патрэбным і важным на той момант. Іх творы выклікалі ў гледача непадробную цікавасць, а часам і шчырае захапленне. І да сённяшняга часу кожны з нас, гледзячы на творы падарожнікаў, дапаўняе рэальнасць усё новымі і новымі сэнсамі.
Уладзімір Садзін (1924–2010) з тых творчых асоб, якія заўсёды імкнуліся да самаўдасканалення, навучання і развіцця. Яму была блізкай фраза А. Камю “Падарожжа, як самая вялікая і сур’ёзная навука, дапамагае нам ізноў знайсці сябе”. Як члену Саюза мастакоў БССР Уладзіміру Сцяпанавічу пашчасціла наведаць шэраг краін у складзе дэлегацый і спецыяльных турыстычных груп. Вынікам гэтых падарожжаў сталі выдатныя графічныя серыі аб далёкіх краінах – ФРГ, Японіі, Індыі, Балгарыі, В’етнаме, ЗША, Даніі, Галандыі, Францыі, Італіі і Егіпце.
У экспануемых графічных аркушах, такіх жывых і яркіх, розных па стылі і тэхніцы, ёсць галоўная асаблівасць, якая аб’ядноўвае. У іх заключана не толькі зразумелае любому турысту імкненне зафіксаваць уражанні ад убачанага, але і эмацыянальны складнік эпізоду, жаданне падзяліцца асабістым стаўленнем праз свае творы. Уладзімір Садзін адлюстроўваў у сваіх работах гарадскія пейзажы, каларыт мясцовай прыроды, хараство архітэктуры, нацыянальную культуру, а таксама рабіў замалёўкі экспазіцый найбуйнейшых замежных музеяў, здзіўляючы суайчыннікаў актуальнымі на той час тэндэнцыямі ў мастацтве. Нярэдка героямі яго твораў станавіліся звычайныя людзі, вобразы якіх дазвалялі адчуць адметнасці культуры розных краін. Як правіла, пасля вяртання ў родны Слуцк Уладзімір Сцяпанавіч Садзін наладжваў выставы, якія прыадчынялі савецкім грамадзянам заслону малавядомага замежжа.
![Уладзімір Сцяпанавіч Садзін](Files/events/uladzimir-sadzin-mastatctva-padarozhnichatc/475faa00-8ba6-4e36-b3cb-472c5ccd040f.jpg)
Мастак, педагог, заслужаны работнік БССР, член Беларускага саюза мастакоў
Уладзімір Сцяпанавіч Садзін (19 сакавіка 1924, с. Чыркава, Лунінскі раён, Пензенская вобласць – 23 лютага 2010, г. Слуцк) – выдатны мастак, таленавіты педагог, заслужаны работнік БССР, член Беларускага саюза мастакоў, ганаровы грамадзянін Слуцкага раёна. Яшчэ ў школьныя гады хлопчык прымаў удзел у конкурсах, якія праводзіліся газетамі “Колхозные ребята”, “Пионерская правда”, адсылаў малюнкі ва Усесаюзны Дом эстэтычнага выхавання дзяцей. Потым – фронт. Але нават будучы на вайне, ён працягвае маляваць пейзажы, партрэты, карыкатуры. Вызваляў Беларусь, Украіну, штурмаваў Кёнігсберг і Пілау. У 1945 годзе, адразу пасля дэмабілізацыі, прыехаў у Слуцк, гэтае мястэчка стала другой радзімай мастака.
У 1953 г. У. С. Садзін скончыў Маскоўскі народны ўніверсітэт мастацтваў. Пад уплывам У. А. Фаворскага дасканала вывучаў тэхніку лінагравюры. А ўжо з 1960 года яго гравюры экспануюцца на ўсіх рэспубліканскіх і ўсесаюзных выставах.
Адной з галоўных спраў яго жыцця была студыя выяўленчага мастацтва пры слуцкім Доме піянераў, якую ён стварыў і якой кіраваў. У 1981 годзе студыя ўдастоена звання народнай. У. С. Садзін не ставіў сабе задачу вузкапрафесійнай падрыхтоўкі юных мастакоў, стараўся максімальна раскрыць творчыя здольнасці дзяцей. Ён браў вучняў з сабой у падарожжы, пашыраў іх кругагляд, прывозіў з замежных паездак рэдкія каталогі па мастацтве, матэрыялы для творчасці, знаёміў з новымі тэндэнцыямі ў свеце мастацтва. Як вынік – Уладзімір Сцяпанавіч узгадаваў цэлую плеяду яркіх мастакоў, якія ўнеслі значны ўклад у развіццё беларускага мастацтва: братоў Уладзіміра і Міхаіла Басалыг, Георгія Скрыпнічэнку, Уладзіміра Голуба, Уладзіміра Акулава, Уладзіміра Суздальцава, Ігара Ціткоўскага, Аляксандра Рубца і іншых.
У. С. Садзін на працягу ўсяго жыцця актыўна працаваў і падарожнічаў, стварыў больш за тысячу твораў, прымаў удзел у розных рэспубліканскіх і замежных выставах. Многія з яго работ знаходзяцца ў прыватных калекцыях і ў музеях Беларусі, ЗША, В’етнама, Расіі, Казахстана, Японіі, Германіі, Англіі, Ірландыі і іншых краін.
Імя Уладзіміра Садзіна носіць мастацкая галерэя ў Слуцку, якая з’яўляецца філіялам Слуцкага краязнаўчага музея.
Куратар выставы – Шантар Дзіяна, загадчык аддзела навукова-асветніцкай работы
Работа выставы працягнецца
да 26 чэрвеня 2022 года