Цяпло зямлі - Нацыянальны Мастацкі Музей Рэспублікі Беларусь

Народны мастак Беларусі Леанід Дзмітрыевіч Шчамялёў – аўтар глыбока рэалістычных і адначасова пранізлівых па сваёй алегарычнай сіле пейзажаў, у якіх знайшлі адлюстраванне разважанняў аб узаемасувязі прыроды і жыцця людзей, аб сувязі мікракосму і макракосму, малога і вялікага, часткі і цэлага.

Карціна “Цяпло зямлі” паўстае перад намі вялікім беласнежным палатном, якое літаральна абвеяна холадам зімовых вятроў. З непаўторнай лёгкасцю мастак узнаўляе ў карціне падбадзёрлівую свежасць марознага паветра і шматлікія адценні стану, уласцівага толькі зіме. Свет, занесены снегам, здаецца нерухомым, у адпачынку ад прац мінулага года. На погляд мастака, зіма шматаблічная. На фоне заснежанай белай прасторы кантрасна вырастае “каляровае” дрэва як знак “абуджэння”, як сімвал яднання зямнога і нябеснага, матэрыяльнага і духоўнага. Яно, уласна, і з’яўляецца правадніком цяпла, які прарываецца з нетраў зямлі і афарбоўвае крону магутнага дрэва ў жоўтыя, рудавата-вохрыстыя і сінія адценні. Гэтак жа, як і дзейнасць чалавека, уносіць у гэты ледзяны свет часціцу свайго цяпла: клубіцца пячны дым у хатках на гарызонце і спяшаецца кудысьці чалавек…

Але куды ідзе гэты падарожнік у доўгім чорным паліто? У гэтай, па сутнасці, алегарычнай постаці аўтар узнаўляе вобраз прапашчага чалавека, які знаходзіцца ў пошуку; гэты вобраз асабліва актуальны ў мастацтве постперастроечнага часу, калі зноў востра хвалюючымі пытаннямі становяцца “куды ісці” і “што будзе далей”.